Papas Roll
Ένταξη: 20 Οκτ 08
Δημοσιεύσεις: 110
Τόπος: Αλλού...
|
 Δημοσιεύθηκε: Τετ Δεκ 17, 2008 5:24 pm Θέμα δημοσίευσης: ...κουλτούρα??? |
 |
|
Κουλτούρα με ταυτότητα ή ταυτότητα με κουλτούρα
Είμαστε τα, αναθεματισμένα από τις προηγούμενες γενιές, σκατά αυτού του κόσμου που περιστρέφεται μόνο για να μας τρελαίνει. Ζούμε κι αναπνέουμε στο υποτιθέμενο έλεος μεγαλύτερων και «πιο έμπειρων» συγγενών και φίλων. Ορισμένοι γαλουχηθήκαμε σε έναν χρόνο, αυτό το διάστημα αρκούσε γιατί ήταν χαρωπό μέσα στη δυστυχία και την ήττα του. Αλλά τι μας πρόσφερε;
ΟΧΙ! Ούτε λεφτά, ούτε δόξα, ούτε κατανόηση ούτε γκόμενες που να έλκονται από τα προηγούμενα. Απλά μας εμφύσησε τη φιλοσοφία του να ζούμε τη στιγμή, να μην κοιτάμε που ήταν η αφετηρία μας και που προσδιορίζεται ο τερματισμός μας αλλά να ευχαριστιόμαστε την πορεία και κάθε της σταθμό και πιο ιδιαίτερα. Άλλωστε κανείς δεν κατάφερε ποτέ τίποτα έχοντας απαρχή σκέψεων και στόχους χωρίς να σκέφτεται το τι μεσολαβεί για να περάσεις απ? τη μια όχθη στην άλλη.Σίγουρα δεν είναι μια πρωτότυπη κατάθεση, μόνο που απ? την άλλη δεν είναι και συνηθισμένη. Όπως δεν είναι και η μουσική που φτιάχνουμε, χορεύουμε, παίζουμε, ακούμε ή μας δείνει αφορμή για βάψιμο. Γιατί και με την ψυχρή λογική ποια μουσική μπορεί να προκαλέσει και τα πέντε αυτά «συμπτώματα»;Αυτό που μένει βέβαια και λόγω αυτών «συμπτωμάτων» είναι μια ελιτιστική κάστα ανθρώπων. Έλιτιστική όχι γιατί είναι τα χαρακτηριστικά της ιδιότυπα αλλά γιατί μάλλον είναι πολυάσχολη. Φυσικά, κι όχι χάρειν λόγου, πολυάσχολη αφού δεν υπάρχουν στιγμές που δεν φτιάχνει μουσική, δεν βάφει, δεν ακούει αλλά αντίθετα υπάρχουν και στιγμές που κάνει και τα πέντε μαζί σε συγκεκριμένες συνθήκσες. Εκεί υπάρχει η διαφορά, εκεί μπαίνει το μεταίχμιο με οτιδήποτε άλλο(αδόκιμη έκφραση) και διαφοροποιεί όλους μας από τη μάζα.Είμαστε εδώ για να αποδείξουμε ότι είμαστε κύτταρα ζωντανά σε μια κοινωνία που πεθαίνει πολιτισμικά (όχι πολιτιστικά-αυτά ειναι για τους/τις υπουργους που τα γουστάρουν) και ότι υπάρχουμε και αναπνέουμε ανάμεσα στους λαικιστικούς και τους μοδάτους που νομίζουν ότι ένα παντελόνι μάρκας που σημαίνει «πετρέλαιο» και ένα βραχιολάκι που γράφει «κοινωνικά μηνύματα» (αλλά ουσιαστικά φωνάζει «ειμαι γαμάτος» για πολλούς από αυτούς-όχι όλους) σε κάνει καλύτερο άνθρωπο, καλύτερο από ένα συνάνθρωπό σου που κάθεται σε μια πλατεία αντί να χώνεται σε προβάτο σε βαβουρομάγαζα ενός δρόμου με άλλα δέκα τέτοια.
_________________
όταν ο πόλεμος σταματάει, ο πολεμιστής πολεμάει με τον εαυτό του |
|
